Op September in oktober

Poeh ik rolde vermoeid het bed in na een dagje Grand Canyon. Ben ‘s nachts nog 1 keer wakker geweest door het tijdsverschil maar viel toch snel weer in slaap.

Rond 7 uur opstaan, aankleden en op zoek naar een ontbijt. In het hotel hebben ze een programma dat heet going Green. Je kunt per dag aangeven of je kamerservice wilt hebben. Wil je dat niet dan kun je dat aangeven en dan krijg je als beloning $10,00 korting op eten en drinken in het hotel. Nou daar doe ik wel aan mee…bed opmaken doe ik zelf wel, ben alleen en voordat ik die 80 handdoeken en waslappen op heb zijn we een paar dagen verder. Zelfde geldt voor het toilet papier. En ik bespaar ook nog de fooi uit voor het kamermeisje.

Die $10,00 is wel handig want het is hier reteduur. Wat dacht je wat een kale croissant hier kost…..$6,00, nou in geen 600 jaar zet ik mijn tanden in zo’n dure kleffe hap. De prijzen in de restaurants zijn ook duur maar de kwaliteit van het eten is wel erg uit de kunst. De French Toast die ik heb genomen waren super heerlijk. Maar wat een bult voer op de vroege ochtend….gevolg….hele dag geen eten weer genomen, nou ja ‘s avonds wel maar dat komt verder in het verhaal wel naar voren.

Na het ontbijt ben ik eerst met de monorail naar de Las Vegas strip gegaan en ben ik op de bus gestapt naar de Outlet mall South Las Vegas. En heb niks gekocht, helemaal niets. Kon mijn draai daar niet vinden. Wel Nikes gezien maar daar gaan we ons woensdag en donderdag even in verdiepen. Gaat allemaal goedkomen.

‘s Middags terug naar het hotel en omkleden. Want een paardrijtocht stond op het programma. Lopend naar het Circus Circus hotel want daar werd ik opgepikt.

De rit naar de ranch verliep voorspoedig en even later waren we weer omringd door prachtige bergen en rotspartijen.

Na het tekenen van de eigen risico papieren en zo werden de paarden toegewezen en ik kreeg een mooi paard genaamd September. Een groot exemplaar maar dat maakt me niet uit. Opstijgen ging nog steeds soepel dus nog niet verleerd. En de bekende geur van paard en paardenstront vulden mijn neusgaten en meteen een steek in mijn hart. Het gemis van mijn grote lieverd zit er nog steeds. Hij heeft een hele grote plaats in mijn hart ingenomen en dat krijg je er niet meer uit. en die geur van paard en paardenstront is het lekkerste wat er op de wereld bestaat. Brengt zoveel herinneringen terug. Fijne herinneringen. Alleen paardenliefhebbers zullen dit begrijpen.

Terug naar de werkelijkheid. Met een groep van 20 mensen gingen we op weg voor een tocht van bijna 2 uur. Een impressie:

Ik en September. Paardje is 11 jaar en is op de ranch geboren. De moeder liep ook mee en dat was een kleine pony. Op de bovenste foto staat de moeder rechts vooraan op de foto. Palomino kleur, voor de leken de gele pony vooraan.

Na de rit werd er een heerlijke maaltijd voor ons bereid op de BBQ. Een heerlijke steak had ik gekozen van tevoren.

Dit werd bereid door een oude vrouw en je kon proeven dat die dat vaker had gegaan want het smaakte verrukkelijk. Met sla, BBQ aardappelen, corn on the cob en bonen. Dat laatste heb ik er niet bij genomen.

Na het eten nog even mashmellows roosteren in het vuur en luisteren naar de verhalen van de cowboys en cowgirls.

Na het eten werden we terug gebracht naar Las Vegas. Ik kon terug kijken op een zeer geslaagde dag. Red Rock Canyon is prachtig. Het grote voordeel is dat je het kunt aanraken in plaats van er alleen maar naar te kijken. Een erg geslaagde dag weer.